Trudno żyć bez kontaktu z innymi ludźmi

Jesteśmy istotami społecznymi, co znaczy, że nie jesteśmy w stanie w całkowicie istnieć w pojedynkę. Nie możemy polegać wyłącznie na sobie. Popatrzmy na codzienne funkcjonowanie. Jeden człowiek zajmuje się pewną usługą po to, by inna osoba była w stanie z niej korzystać. Na głębszym poziomie możemy stwierdzić, że rozwijamy (ale również cofamy w rozwoju) się dzięki innym osobom, że tego rodzaju relacja nas wzbogaca i kreuje nasz charakter. Nie można być bowiem sobą, nie można poznać siebie bez kontaktu z innymi osobami.

Już słyszę głosy sprzeciwu mówiące, że przecież istnieją na świecie samotnicy, którzy dokonali takiego wyboru świadomie. Odsunęli się od świata, ponieważ ponad wszystko cenią sobie samotność. To prawda, takie coś ma miejsce, jednakowoż najczęściej jest jakiś powód tego typu filozofii bytowania.

Izolują się od innych osoby skrzywdzone, oszukane, zdradzone, tracące kogoś bliskiego, a także z problemami emocjonalnymi. Co do krzywd nie ma żadnych pytań – każdy z nas może poczuć, iż skoro ludzie są źli nie warto żyć w takim świecie.

Logiczną odpowiedzią jest znany w psychologii obronny mechanizm – ucieczka ze świata, gdzie relacje międzyludzkie to coś oczywistego. Często się jednakże zdarza, że dany człowiek pragnie wydostać się ze swojej „jaskini”, lecz pewne problemy emocjonalne mu na to nie pozwalają. Jednym z najbardziej znanych jest lęk społeczny czyli strach przed kontaktem z innymi ludźmi. Jeszcze gorszą chorobą jest agorafobia, czyli lęk przed otwartą przestrzenią. Takie osoby po prostu boją się opuścić swojego mieszkania, chociaż tak naprawdę tego potrzebują. Na szczęście istnieją metody lecznicze, ażeby i takie osoby powracały do społecznego funkcjonowania. Więcej na stronie:

Na bardziej przyziemnej płaszczyźnie funkcjonują swego rodzaju mechanizmy, jakie regulują kooperację różnorodnych ludzkich grup. Zresztą trudno sobie wyobrazić, ażeby na przykład w biznesie nie istniały relacje budujące udaną współpracę. Tworzone są różnego rodzaju programy partnerskie czy afiliacje, które z sukcesem kreują udaną współpracę umożliwiającą zdobywanie lepszych wyników i osiąganie założonych celów.

Powszechną współpracę możemy zaobserwować już u najmłodszych dzieci. Choć są one przeważnie skupione na sobie (dziecięcy narcyzm), to jednak potrzebują kontaktu z innymi dziećmi i są szczęśliwe mogąc się bawić z innymi. Współpracy możemy uczyć się od zwierząt i to nawet od tych na najniższym poziomie. Bo co może zrobić jedna mrówka lub jedna pszczoła? Bez swojego stada jest samotna i bez celu w życiu.